Helaas had ik bij LOC niet genoeg tijd meer om mijn ideeën over het "opensource" gaan helemaal te verwezelijken. Ik had wel een heel mooi Plan van Aanpak gemaakt en deze was eind augustus 2012 klaar. Zo gaf ik op de derde donderdag in november een presentatie over hoe en wat er allemaal mogelijk was als LOC bij de huidige hosting provider weg zou gaan en met Google Apps for Business zou gaan werken (buiten véél meer flexibiliteit, een besparing van 70.000 euro). Want Google was toch als meest goede optie gekomen uit het onderzoek wat ik gedaan had. Daarom had ik alvast een testomgeving opgezet, iedereen had van mij een Google account gekregen. Verder waren we aan het oefenen geslagen met Yammer, Twitter en had ik een Facebook account voor LOC opgericht.
Vooral bij het management was het enthousiasme groot alleen de organisatie had gewoonweg meer tijd nodig. Veel mensen ontbeerden de nodige ICT feeling, dus moest er voorzichtig aan gedaan worden. Deze tijd had ik dus niet meer en op 13 december hadden we onze afscheidsdag. Deze dag was georganiseerd voor iedereen, dus voor de vertrekkers en de blijvers. In de Colour Kitchen kregen we een brunch en een cabaret voorstelling. De acteurs speelden allerlei verhalen na van onze medewerkers. Daarna was er nog een borrel met het gehele bedrijf en de vrijwilligers.
De afscheidsdag bij LOC
Vooral bij het management was het enthousiasme groot alleen de organisatie had gewoonweg meer tijd nodig. Veel mensen ontbeerden de nodige ICT feeling, dus moest er voorzichtig aan gedaan worden. Deze tijd had ik dus niet meer en op 13 december hadden we onze afscheidsdag. Deze dag was georganiseerd voor iedereen, dus voor de vertrekkers en de blijvers. In de Colour Kitchen kregen we een brunch en een cabaret voorstelling. De acteurs speelden allerlei verhalen na van onze medewerkers. Daarna was er nog een borrel met het gehele bedrijf en de vrijwilligers.
Per 1 januari kreeg ik bij mijn andere werkgever, de NPCF, een nieuw contract. Dit 2e contract ging lopen tot en met 30 juni 2013 en werd uitgebreid met twee extra uren tot 18. Ik ging dus vanaf dat moment 4 x 4,5 uur per week werken, van maandag tot en met donderdag van 8:00 tot 12:30 uur. Nu was het wel zo dat als er iets bijzonders aan de hand was of een storing dan deed ik dat 's middags of op vrijdag natuurlijk ook wel, eventueel kon ik vanaf thuis inloggen. Natuurlijk was ik hier hartstikke blij mee, leuke collega's in een dynamische organisatie en er was genoeg te doen.
Wel heel vervelend was dat mijn directe ICT collega weg moest, achteraf gezien blijf ik dit nog steeds een rare zaak vinden. Het was voor het bedrijf een kostbare geschiedenis en de man zat enkele jaren voor zijn pensioen. Ze hadden 'm, zeker na wat ik hier later zou meemaken, beter de laatste jaren van zijn werkzame leven kunnen laten zitten waar ie zat en mij de deur uit moeten sturen. Maar helaas bleek de NPCF wat minder sociaal dan dat je van zo'n organisatie zou verwachten.
Het werd een lekker druk eerste half jaar. Er moest flink wat gedaan worden want alles van de afgelopen 10 jaar "wat vast en los zat" was opgespaard. Ik moest vanuit een hele grote ruimte verhuizen naar een kleine kamer en dat was een mooi moment om alles uit te zoeken. Er kon enorm veel oud spul weg en alles wat nog wel van waarde was werd in enkele maanden netjes opgeborgen in drie kasten (in plaats van de eerdere zeven). Ook had ik handleidingen, documentatie en mooie overzichten gemaakt van alle apparatuur. Vlak voordat dit contract afliep kreeg ik de opdracht om uit te zoeken hoe en wat de mogelijkheden waren om over te gaan naar een VOiP centrale met nieuwe telefoons in plaats van de huidige oude analoge telefonie.
Dit betekende gelijk dat mijn contract voor de derde (naar achteraf zou blijken laatste) keer verlengd werd. Ik voelde op één of andere manier nattigheid toen mijn directe manager met de contractverlenging kwam. Op mijn vraag of dit mijn laatste contract zou worden gaf hij me een eerlijk antwoord en dit was helaas een "nee". De volgende dag vroeg ik heel spontaan en direct aan de directrice op haar kamer, waarom dit nu zo was besloten? Zij schrok zichtbaar van mijn vraag en zei dat het allemaal nog niet zo zeker was. Ze gaf aan dat ze er zeker nog een keer op terug zou komen. Jaja, ik moet het nu nog te horen krijgen......
Heel bijzonder was dat in diezelfde periode het LOC bij me terugkwam om te vragen of ik alsnog het gehele opensource traject wilde afmaken. Dat streelde wel en hiervoor kreeg ik een contract vanaf 15 augustus tot het einde van het jaar 2013. Toen we dus terugkwamen van vakantie in Luxemburg en Zeeland begon er een hele drukke maar toch ook rare tijd. Raar omdat ik het bij beide bedrijven heel erg druk had maar dat het ook meteen het laatste "kunstje" zou worden. Bij LOC gingen we aan de slag om alle 23 medewerkers stapsgewijs over te zetten naar Google Apps for Business. Bij de NPCF kwam ondertussen de ene gebruiker na de andere gebruiker erbij (eind 2013 zaten we op 50 medewerkers) en moest ik flink aan de bak om de telefonie van analoog naar VOiP over te zetten.
Plots kwam daar nog een 2e project bij, men wilde dat alle medewerkers nieuwe laptops, desktop's en tablets kregen. Geld was blijkbaar geen enkel probleem (meer). Dit had voorrang boven alles en ik moest dit doen in dezelfde uren (18 per week dus) dat ik 50 collega's ondersteuning moest geven op soft- en hardware gebied. Nu ben ik geen zeurpiet maar het was zeker geen sinecure, dat zal ik je zeggen. Het was elke ochtend van 8:00 tot 12:30 uur rennen en vliegen bij de NPCF. Daarna in de middag naar LOC en daar moest ook nogal wat gebeuren.
Ik kan hier natuurlijk heel uitgebreid alles gaan vertellen maar zal proberen het zo kort mogelijk te houden. Bij LOC werd het een groot succes. Twee applicaties brachten we onder bij een ander hosting bedrijf. Het CRM en Financiële pakket kon je bereiken met het 2x.com programmaatje. Alle gebruikers gingen over naar Google, dit naar grote tevredenheid. Iedereen kan nu altijd en overal de agenda, bestanden en mail raadplegen. Met elkaar contact maken vanaf elke plek en vanaf elk apparaat. De bedoeling is om als bedrijf vanaf begin 2015 helemaal "kantoorloos" verder te gaan. Zeer vooruitstrevend en ik vond het een eer om dit te mogen doen. Op de kerstborrel werd ik nog in het zonnetje gezet bij mijn tweede afscheid bij LOC.
Bij de NPCF lukte het niet om de telefonie over te zetten naar VOiP. De aanvraag voor de VDSL verbinding die hiervoor nodig was duurde veel te lang en toen was mijn tijd op. Heel vervelend, vooral voor de NPCF dan. Wel had ik veel voorwerk kunnen doen en op papier gezet hoe de telefooncentrale moet worden ingericht. Wat wel nog gelukt is, iedereen heeft twee weken voor mijn vertrek een nieuwe werkplek gekregen. Na een gedegen voorbereiding heb ik op zaterdag 30 november samen met de leverancier voor iedere collega een nieuwe laptop met dockingstation of desktop neergezet.
Voor een aantal gebruikers moest nog een specifieke applicatie worden geïnstalleerd en als laatste heb ik alle werkplekken uitgebreid getest. Daarvoor moest ik onder een nickname inloggen via een rdp. Alle verbindingen waren 100% in orde toen ik zaterdag pas laat weer naar huis ging. Door alle vakantie- en overuren die ik nog had werd 9 december de laatste werkdag bij de NPCF. Heel veel collega's hadden de afgelopen weken al aangegeven dat ze me helemaal niet kwijt wilden maar helaas was het nu toch echt voorbij. Er kwam iemand van de OR/Personeelscommissie en vertelde me dat ze een aantal kado's voor me hadden gekocht. Of ik dit nu wilde hebben of aan het einde van de ochtend bij de "Keek van de Week". Dit is de wekelijkse samenkomst van alle medewerkers dus dat leek me eigenlijk wel een stuk beter. Vooral vond ik het natuurlijk leuk dat de directrice hier bij zou zijn.
Nou dit werd toch wel een heel speciale gebeurtenis. Aan het einde van de samenkomst moest zij mijn afscheid wel aankondigen. Het kwam er op neer dat er een ander inzicht was ontstaan in het gehele ICT gebeuren. Veel snapten we er niet van, maar het zal wel. Het allermooiste kwam nu nog, ik kreeg een hele berg kado's. Men had een hele fotocollage gemaakt van allemaal rocksterren waar ze m'n hoofd in hadden gefotoshopt. Een aantal muziekbladen, vvv bonnen en een aanzienlijk geldbedrag om naar concerten te kunnen gaan. Heel erg aardig van hele fijne collega's. Toen nog een groot applaus, kussen en handjes.
Een week later heb ik nog van een afscheids etentje genoten bij Los Gauchos. Dit op uitnodiging van de manager die mij had aangenomen (en die het er ook niet mee eens was dat ik weg moest). Ik was toen nog even op kantoor en een collega die mijn taken erbij moest gaan doen werd net aangesproken door zijn baas dat hij de uren die hij voor ICT maakte niet op zijn eigen afdeling mocht schrijven. Hij zat nu zwetend boven een kapotte laptop en had gisteren op zijn vrije dag drie uur thuis moeten werken aan ICT problemen. Hij had al aangegeven dat hij helemaal niet op dit soort werk zat te wachten.
Maar goed, het is allemaal zo gegaan en nu zijn we dus een paar weken thuis. Ben volop aan het solliciteren maar het gaat allemaal nog niet zo hard. Eén van mijn eerste sollicitaties had ik al gedaan in oktober en daar was ik zelfs op gesprek geweest. Dit was op een middelbare school en had ik erg leuk gevonden. Helaas ging dit aan m'n neus voorbij omdat de andere (en enige) kandidaat meteen kon beginnen en ik pas per 1 januari 2014. Wel balen eigenlijk. Gelukkig verveel ik me niet en ben ik druk bezig in en rondom het huis. Al hoop ik wel dat ik voor de zomer een baantje heb. Ik ben er achter gekomen dat werken best leuk is. Dat zijn dingen waar je als je ouder wordt toch steeds meer achter begint te komen.
