Weer aan het werk

Thuis
Zo en dan zat ik dus weer thuis. Op maandag 9 december had ik mijn laatste werkdag gehad bij LOC en de NPCF. Met een beetje bijsturen viel bij beide werkgevers mijn laatste werkdag op dezelfde datum, had ik dus wel goed gedaan. Wel had ik nog genoeg vakantieuren bij beide werkgevers om tot het einde van het jaar betaald thuis te "zitten". Natuurlijk was het Wel leuk dat ik zo vlak voor de feestdagen thuis was. Kon lekker met de jongens naar de Eindhoven Metal Meeting, oma Margot vierde haar 80e verjaardag en Renate haar 51e. Op donderdag 19 december ben ik nog wel naar de kerstborrel van LOC geweest, ik werd daar nog uitgebreid gefeteerd. Ook dat was mooi gepland want daarna door naar Los Gauchos waar ik met Hayo en Vincent (van de NPCF) als afscheid een ossehaas van 4 ons heb weggespoeld met de nodige biertjes. De laatste Commodore dag van het jaar was zoals altijd weer erg druk en gezellig. Renate had weer de nodige pakketten en een fraaie kerstmand gemaakt die bij de verloting een nieuw baasje vonden. Na afloop zijn we gaan eten bij de Heeren van Maarssen om het succesvolle jaar af te sluiten.


Eindhoven Metal Meeting
Op kerstavond hebben we met z'n vijven (met Salina) lekker gegeten bij oma Janny, zij kwam op 2e kerstdag 's ochtends bij ons ontbijten. 's Avonds hebben we voor het eerst de grill plaat aangedaan, was erg geslaagd en verder hebben we op beide kerstdagen een aantal (kerst)films gekeken. Op vrijdag 27 december was het laatste concert van 2013, Stream of Passion. Helaas viel het wat tegen. Op zondag zijn we met Salina, Vincent, Kelly, Ruben, Femke, oma Annita en opa Ton een heerlijke brunch gehad bij van der Valk in Vianen. Daarna zijn we met z'n allen doorgereden naar Wijk bij Duurstede waar we op bezoek zijn geweest bij tante Topie. Was heel gezellig en Topie vond het hartstikke leuk dat we met z'n allen waren. Oudjaarsavond hebben we gevierd bij Nicole en Robin. René en Marianne waren er ook plus een boel "kinderen". Zo zie je maar ik verveelde me geen moment.

Nieuw jaar
Zo ging het ook het in het nieuwe jaar door. Helaas ging het met mijn schoovader Ton steeds minder goed. Renate (samen met Annita) moest hem erg veel ondersteunen en er moest gezocht worden naar een verzorgingshuis. Nu was het dus wel een geluk bij een ongeluk dat ik thuis rondliep. Zo kon ik allerlei huishoudelijke zaken doen en zorgen dat er 's avonds toch nog fatsoenlijk gegeten kon worden. Op 6 februari kon Ton terecht in een verzorgingshuis in Vreeswijk en dat gaf ons een beetje rust zodat we op de 13e voor elf dagen konden vertrekken naar Fuerteventura. Het weer was dit jaar erg wisselvalig en er moest elke dag naar huis gebeld worden maar al met al hebben we toch een fijne tijd gehad.


Lekker dobberen
Nadat we terugkwamen ging alles al snel weer zijn gangetje. Ik verveelde me helemaal niet, buiten de klusjes in en om het huis ging ik regelmatig naar concerten, had afspraken met m'n maatjes en deed ik het één ander als voorzitter van de OSM '75 sponsorcommissie en HCC Commodore ig. Nadat Ton in de Wartburg was opgenomen en gevallen was ging het heel snel bergafwaarts en stierf hij op 22 april. Vier dagen later een nieuwe grote klap, mijn zwager Hans overleed aan alvleesklier kanker. Op 28 april werd Ton gecremeerd en op zaterdag 3 mei mijn zwager Hans begraven.

Eerste sollicitaties
Op woensdag 7 mei had ik bij Brunell mijn tweede sollicitatie binnen een week. Eerder had ik een gesprek bij PGO Support, een oude baas van mij. Helaas leverden deze beide niet direct een baan op. Bij Brunell had ik een gesprek in een glazen hok met twee man. Ze zochten ze een nogal zware jongen en eigenlijk bleek in het gesprek wel dat we daar allebei niet zoveel zin in hadden. Wel werd ik in de portefeuille "gestopt" omdat ze me wel een goede vent vonden...... Het was intussen al vanaf 7 maart was het zo'n beetje zomer. Dit zou maanden zo blijven dus mijn zwembad in de tuin werd zeer goed gebruikt.


Solliciteren bij Brunell
Op 27 mei was Robin met zijn klas vertrokken voor vijf dagen naar Florence. Robin had met een paar andere jongens perspassen gemaakt en een verzoek ingediend om spelers van het Italiaanse elftal (voor de WK) te mogen interviewen. Op woensdag 28 mei is hij dus (samen met een leraar) en drie klasgenoten bij de besloten traning geweest. Op hemelvaartsdag zijn Renate en ik nog een paar wedstrijdjes gaan kijken bij het toernooi van Rivierwijkers. Rick speelde daar met zijn team de Zaterdag 6. Op 31 mei ben ik samen met Argo, Saskia en Nikki naar Fortarock geweest. Was een heel leuk festival, in ieder geval beter als vorig jaar omdat het wat minder druk was.

Nou kwam mijn zus Liz op 2 juni ook nog naar Nederland. Ze zou tot 12 juni blijven om onder andere op 8 juni een celebration voor Hans te houden bij Geesberge. We hebben ook veel leuke dingen gedaan toen ze er was. Het was mooi weer dus veel in de tuin en het zwembad, BBQ en naar de Griek, naar het tuincentrum en een dagje Wijk aan Zee. Op 6 juni vertrok Robin alweer naar het buitenland. Deze keer met de B1 voor vier dagen naar Lille (Frankrijk) om mee te doen aan een toernooi. Op 8 juni hadden we een hele mooie celebration voor mijn overleden zwager Hans, er waren ruim 50 mensen.


Prachtig weer toen Liz er was
Op woensdag 4 juni werd ik door uitzendbureau Unique uit Utrecht gebeld toen ik met Renate en Liz in de tuin zaten. Ze hadden mijn cv van de Nationale Vacaturebank gehaald en vroegen of ik een motivatie wilde schrijven voor een baan voor 24 uur per week als werkplek/gebouw beheerder bij de SVB in Utrecht. Nou dat zag ik wel zitten dus gelijk maar even een mooie motivatie gemaakt. Twee dagen later kreeg ik al te horen dat ik dinsdag 10 juni een sollicitatie gesprek had bij het SVB in Utrecht. Ik zat netjes te wachten in de hal toen ik werd opgehaald door een bekende. De baas van de afdeling was namelijk Marc Verroen, oud speler van Fc Utrecht, AZ en Fc Breukelen. Ik had dit van tevoren al gezien en dacht dat kan wel handig zijn in het gesprek. Hij grappig was alleen dat hij me voor was. Hij zei, ik ken jou! Het gesprek ging prima, teamleider Ton Hali zat er ook bij. Toen ik naar het gesprek weer met een goed gevoel naar buiten wilde lopen bedacht ik me. Ik ging nog even naar het toilet en trof daar mijn beide gesprekspartners aan. Ton riep "rook jij?". Ik zei "nee". Waarop hij antwoordde, "jammer want we gaan vaak met z'n allen naar buiten om te roken". Nou ja, je weet natuurlijk nooit 100% zeker of je wordt aangenomen maar nu had ik toch het gevoel dat er niet veel mis kon gaan. Ik kreeg dan ook de volgende dag (woensdag 11 juni) al te horen dat de baan voor mij was en of ik aanstaande maandag wilde beginnen.


Mijn werkplek
Weer begonnen (16-06-2014)
Donderdag 12 juni vertrok Liz helaas weer naar Canada. Ik heb haar samen met Renate en Rick weggebracht naar Schiphol. Daarna moest ik naar uitzendburo Unique om alles in orde te maken. Er moest een hele stapel papierwerk worden getekend. Ik kreeg een contract voor drie dagen in de week (ma, woe en don) en de bedoeling is dat het voor twee jaar is. Het was wel effe op mijn tanden bijten, ik moest namelijk gelijk mijn eerste week vijf dagen werken omdat ik de week erop naar België/Graspop zou gaan. Ik had namelijk geen vakantiedagen en zo kon het netjes worden opgevangen. Het voordeel was wel dat ik zo meteen goed in kon werken.
Ruit vervangen van kantoor
Intussen had ik besloten om maar met de bus te gaan. Als ik vlak bij huis op bus 37 stap (7:34) zit ik precies om 8:00 uur op mijn werkplek bij de SVB (midden in de stad Utrecht). Blijft altijd raar als je dan zo'n eerste dag ergens naar binnengaat. Ik kwam terecht in een groep van vijf man en ik moet zeggen, allemaal toffe collega's. Er is net een reorganisatie geweest waarin de functie van IT beheer en de TD zijn samengevoegd. Voor sommigen is dat wel wat lastig, maar iedereen doet heel erg zijn best. Maar je ziet wel dat de oud TD'er altijd wat sneller de TD zaken oppakt en de IT 'er wat sneller de IT gerelateerde zaken. Zo kon het gebeuren dat ik in de eerste week eerst een gebruiker met een programma probleem moest helpen en even later met een geel hesje mensen buiten stond om te leiden toen er een ruit vervangen moest worden.


Labelen van de vluchtroute aanduidingen Soms kun je er net niet bij dus brengt een fles wijn uitkomst......
Heb al een hoop verschillende klusjes gedaan. Kabels uitzoeken en patchen, alle bureau's en pc's inventariseren en alle noodverlichting en vluchtroute aanduiding bordjes in het gehele gebouw nummeren. Verder moet ik regelmatig toegangspassen maken, telefoons vervangen, gebruikers unlocken en wachtwoorden resetten, beveiligings verstoringen constateren en oplossen via een gebouw beheers systeem, rechten van gebruikers en/of op mappen regelen en problemen met applicaties en hardware verstoringen oplossen. Het werk is heel breed en afwisselend. Mooi is ook dat je niet de gehele dag alleen maar aan je bureau achter je PC zit. Grappig was wel dat ik na een week of vier werd gebeld door Brunell dat ze een baan voor me hadden. Nou, daar had ik dus helaas voor hun geen zin meer in.


Mijn kamer met links achterin mijn werkplek
Inmiddels zit ik er al weer twee maanden en voel ik me prima thuis. Ik krijg de indruk dat ze ook wel tevreden zijn over mijn persoontje en dat zou erg fijn zijn. Dan zit ik waarschijnlijk goed voor een jaar of twee. Daarna zien we wel weer, helaas hoort dat een beetje bij het huidige tijdsbeeld. Wel raar maar het is ook heel leerzaam. Elke keer weer moet je opnieuw allerlei dingen leren maar je leert ook weer heel veel nieuwe mensen kennen en dat is ook leuk. Grappig is dat ik ook een aantal (oude) bekenden tegenkwam. Enkele dames bij mij uit het dorp en ook nog een oud collega waarmee ik op het hoofdkantoor van Albert Heijn in Zaandam heb gewerkt. De wereld is klein………… 

Opnieuw thuis

Helaas had ik bij LOC niet genoeg tijd meer om mijn ideeën over het "opensource" gaan helemaal te verwezelijken. Ik had wel een heel mooi Plan van Aanpak gemaakt en deze was eind augustus 2012 klaar. Zo gaf ik op de derde donderdag in november een presentatie over hoe en wat er allemaal mogelijk was als LOC bij de huidige hosting provider weg zou gaan en met Google Apps for Business zou gaan werken (buiten véél meer flexibiliteit, een besparing van 70.000 euro). Want Google was toch als meest goede optie gekomen uit het onderzoek wat ik gedaan had. Daarom had ik alvast een testomgeving opgezet, iedereen had van mij een Google account gekregen. Verder waren we aan het oefenen geslagen met Yammer, Twitter en had ik een Facebook account voor LOC opgericht. 

Vooral bij het management was het enthousiasme groot alleen de organisatie had gewoonweg meer tijd nodig. Veel mensen ontbeerden de nodige ICT feeling, dus moest er voorzichtig aan gedaan worden. Deze tijd had ik dus niet meer en op 13 december hadden we onze afscheidsdag. Deze dag was georganiseerd voor iedereen, dus voor de vertrekkers en de blijvers. In de Colour Kitchen kregen we een brunch en een cabaret voorstelling. De acteurs speelden allerlei verhalen na van onze medewerkers. Daarna was er nog een borrel met het gehele bedrijf en de vrijwilligers. 


                De afscheidsdag bij LOC

Per 1 januari kreeg ik bij mijn andere werkgever, de NPCF, een nieuw contract. Dit 2e contract ging lopen tot en met 30 juni 2013 en werd uitgebreid met twee extra uren tot 18. Ik ging dus vanaf dat moment 4 x 4,5 uur per week werken, van maandag tot en met donderdag van 8:00 tot 12:30 uur. Nu was het wel zo dat als er iets bijzonders aan de hand was of een storing dan deed ik dat 's middags of op vrijdag natuurlijk ook wel, eventueel kon ik vanaf thuis inloggen. Natuurlijk was ik hier hartstikke blij mee, leuke collega's in een dynamische organisatie en er was genoeg te doen. 

Wel heel vervelend was dat mijn directe ICT collega weg moest, achteraf gezien blijf ik dit nog steeds een rare zaak vinden. Het was voor het bedrijf een kostbare geschiedenis en de man zat enkele jaren voor zijn pensioen. Ze hadden 'm, zeker na wat ik hier later zou meemaken, beter de laatste jaren van zijn werkzame leven kunnen laten zitten waar ie zat en mij de deur uit moeten sturen. Maar helaas bleek de NPCF wat minder sociaal dan dat je van zo'n organisatie zou verwachten.

                Personeelsuitje NPCF (september 2012)

Het werd een lekker druk eerste half jaar. Er moest flink wat gedaan worden want alles van de afgelopen 10 jaar "wat vast en los zat" was opgespaard. Ik moest vanuit een hele grote ruimte verhuizen naar een kleine kamer en dat was een mooi moment om alles uit te zoeken. Er kon enorm veel oud spul weg en alles wat nog wel van waarde was werd in enkele maanden netjes opgeborgen in drie kasten (in plaats van de eerdere zeven). Ook had ik handleidingen, documentatie en mooie overzichten gemaakt van alle apparatuur. Vlak voordat dit contract afliep kreeg ik de opdracht om uit te zoeken hoe en wat de mogelijkheden waren om over te gaan naar een VOiP centrale met nieuwe telefoons in plaats van de huidige oude analoge telefonie. 

Dit betekende gelijk dat mijn contract voor de derde (naar achteraf zou blijken laatste) keer verlengd werd. Ik voelde op één of andere manier nattigheid toen mijn directe manager met de contractverlenging kwam. Op mijn vraag of dit mijn laatste contract zou worden gaf hij me een eerlijk antwoord en dit was helaas een "nee". De volgende dag vroeg ik heel spontaan en direct aan de directrice op haar kamer, waarom dit nu zo was besloten? Zij schrok zichtbaar van mijn vraag en zei dat het allemaal nog niet zo zeker was. Ze gaf aan dat ze er zeker nog een keer op terug zou komen. Jaja, ik moet het nu nog te horen krijgen...... 

                Op vakantie in Luxemburg

Heel bijzonder was dat in diezelfde periode het LOC bij me terugkwam om te vragen of ik alsnog het gehele opensource traject wilde afmaken. Dat streelde wel en hiervoor kreeg ik een contract vanaf 15 augustus tot het einde van het jaar 2013. Toen we dus terugkwamen van vakantie in Luxemburg en Zeeland begon er een hele drukke maar toch ook rare tijd. Raar omdat ik het bij beide bedrijven heel erg druk had maar dat het ook meteen het laatste "kunstje" zou worden. Bij LOC gingen we aan de slag om alle 23 medewerkers stapsgewijs over te zetten naar Google Apps for Business. Bij de NPCF kwam ondertussen de ene gebruiker na de andere gebruiker erbij (eind 2013 zaten we op 50 medewerkers) en moest ik flink aan de bak om de telefonie van analoog naar VOiP over te zetten. 

Plots kwam daar nog een 2e project bij, men wilde dat alle medewerkers nieuwe laptops, desktop's en tablets kregen. Geld was blijkbaar geen enkel probleem (meer). Dit had voorrang boven alles en ik moest dit doen in dezelfde uren (18 per week dus) dat ik 50 collega's ondersteuning moest geven op soft- en hardware gebied. Nu ben ik geen zeurpiet maar het was zeker geen sinecure, dat zal ik je zeggen. Het was elke ochtend van 8:00 tot 12:30 uur rennen en vliegen bij de NPCF. Daarna in de middag naar LOC en daar moest ook nogal wat gebeuren. 

Ik kan hier natuurlijk heel uitgebreid alles gaan vertellen maar zal proberen het zo kort mogelijk te houden. Bij LOC werd het een groot succes. Twee applicaties brachten we onder bij een ander hosting bedrijf. Het CRM en Financiële pakket kon je bereiken met het 2x.com programmaatje. Alle gebruikers gingen over naar Google, dit naar grote tevredenheid. Iedereen kan nu altijd en overal de agenda, bestanden en mail raadplegen. Met elkaar contact maken vanaf elke plek en vanaf elk apparaat. De bedoeling is om als bedrijf vanaf begin 2015 helemaal "kantoorloos" verder te gaan. Zeer vooruitstrevend en ik vond het een eer om dit te mogen doen. Op de kerstborrel werd ik nog in het zonnetje gezet bij mijn tweede afscheid bij LOC. 

Bij de NPCF lukte het niet om de telefonie over te zetten naar VOiP. De aanvraag voor de VDSL verbinding die hiervoor nodig was duurde veel te lang en toen was mijn tijd op. Heel vervelend, vooral voor de NPCF dan. Wel had ik veel voorwerk kunnen doen en op papier gezet hoe de telefooncentrale moet worden ingericht. Wat wel nog gelukt is, iedereen heeft twee weken voor mijn vertrek een nieuwe werkplek gekregen. Na een gedegen voorbereiding heb ik op zaterdag 30 november samen met de leverancier voor iedere collega een nieuwe laptop met dockingstation of desktop neergezet. 

Voor een aantal gebruikers moest nog een specifieke applicatie worden geïnstalleerd en als laatste heb ik alle werkplekken uitgebreid getest. Daarvoor moest ik onder een nickname inloggen via een rdp. Alle verbindingen waren 100% in orde toen ik zaterdag pas laat weer naar huis ging. Door alle vakantie- en overuren die ik nog had werd 9 december de laatste werkdag bij de NPCF. Heel veel collega's hadden de afgelopen weken al aangegeven dat ze me helemaal niet kwijt wilden maar helaas was het nu toch echt voorbij. Er kwam iemand van de OR/Personeelscommissie en vertelde me dat ze een aantal kado's voor me hadden gekocht. Of ik dit nu wilde hebben of aan het einde van de ochtend bij de "Keek van de Week". Dit is de wekelijkse samenkomst van alle medewerkers dus dat leek me eigenlijk wel een stuk beter. Vooral vond ik het natuurlijk leuk dat de directrice hier bij zou zijn. 

Het kantoor op de Churchilllaan werd opgeknapt (op de 16e verdieping zit LOC en op de 6e de NPCF

Nou dit werd toch wel een heel speciale gebeurtenis. Aan het einde van de samenkomst moest zij mijn afscheid wel aankondigen. Het kwam er op neer dat er een ander inzicht was ontstaan in het gehele ICT gebeuren. Veel snapten we er niet van, maar het zal wel. Het allermooiste kwam nu nog, ik kreeg een hele berg kado's. Men had een hele fotocollage gemaakt van allemaal rocksterren waar ze m'n hoofd in hadden gefotoshopt. Een aantal muziekbladen, vvv bonnen en een aanzienlijk geldbedrag om naar concerten te kunnen gaan. Heel erg aardig van hele fijne collega's. Toen nog een groot applaus, kussen en handjes. 

                Etentje in Utrecht bij Los Gauchos

Een week later heb ik nog van een afscheids etentje genoten bij Los Gauchos. Dit op uitnodiging van de manager die mij had aangenomen (en die het er ook niet mee eens was dat ik weg moest). Ik was toen nog even op kantoor en een collega die mijn taken erbij moest gaan doen werd net aangesproken door zijn baas dat hij de uren die hij voor ICT maakte niet op zijn eigen afdeling mocht schrijven. Hij zat nu zwetend boven een kapotte laptop en had gisteren op zijn vrije dag drie uur thuis moeten werken aan ICT problemen. Hij had al aangegeven dat hij helemaal niet op dit soort werk zat te wachten.

Maar goed, het is allemaal zo gegaan en nu zijn we dus een paar weken thuis. Ben volop aan het solliciteren maar het gaat allemaal nog niet zo hard. Eén van mijn eerste sollicitaties had ik al gedaan in oktober en daar was ik zelfs op gesprek geweest. Dit was op een middelbare school en had ik erg leuk gevonden. Helaas ging dit aan m'n neus voorbij omdat de andere (en enige) kandidaat meteen kon beginnen en ik pas per 1 januari 2014. Wel balen eigenlijk. Gelukkig verveel ik me niet en ben ik druk bezig in en rondom het huis. Al hoop ik wel dat ik voor de zomer een baantje heb. Ik ben er achter gekomen dat werken best leuk is. Dat zijn dingen waar je als je ouder wordt toch steeds meer achter begint te komen.