Zo en dan zat ik dus weer thuis. Op maandag 9 december had ik mijn laatste werkdag gehad bij LOC en de NPCF. Met een beetje bijsturen viel bij beide werkgevers mijn laatste werkdag op dezelfde datum, had ik dus wel goed gedaan. Wel had ik nog genoeg vakantieuren bij beide werkgevers om tot het einde van het jaar betaald thuis te "zitten". Natuurlijk was het Wel leuk dat ik zo vlak voor de feestdagen thuis was. Kon lekker met de jongens naar de Eindhoven Metal Meeting, oma Margot vierde haar 80e verjaardag en Renate haar 51e. Op donderdag 19 december ben ik nog wel naar de kerstborrel van LOC geweest, ik werd daar nog uitgebreid gefeteerd. Ook dat was mooi gepland want daarna door naar Los Gauchos waar ik met Hayo en Vincent (van de NPCF) als afscheid een ossehaas van 4 ons heb weggespoeld met de nodige biertjes. De laatste Commodore dag van het jaar was zoals altijd weer erg druk en gezellig. Renate had weer de nodige pakketten en een fraaie kerstmand gemaakt die bij de verloting een nieuw baasje vonden. Na afloop zijn we gaan eten bij de Heeren van Maarssen om het succesvolle jaar af te sluiten.
Op kerstavond hebben we met z'n vijven (met Salina) lekker gegeten bij oma Janny, zij kwam op 2e kerstdag 's ochtends bij ons ontbijten. 's Avonds hebben we voor het eerst de grill plaat aangedaan, was erg geslaagd en verder hebben we op beide kerstdagen een aantal (kerst)films gekeken. Op vrijdag 27 december was het laatste concert van 2013, Stream of Passion. Helaas viel het wat tegen. Op zondag zijn we met Salina, Vincent, Kelly, Ruben, Femke, oma Annita en opa Ton een heerlijke brunch gehad bij van der Valk in Vianen. Daarna zijn we met z'n allen doorgereden naar Wijk bij Duurstede waar we op bezoek zijn geweest bij tante Topie. Was heel gezellig en Topie vond het hartstikke leuk dat we met z'n allen waren. Oudjaarsavond hebben we gevierd bij Nicole en Robin. René en Marianne waren er ook plus een boel "kinderen". Zo zie je maar ik verveelde me geen moment.
Nieuw jaar
Zo ging het ook het in het nieuwe jaar door. Helaas ging het met mijn schoovader Ton steeds minder goed. Renate (samen met Annita) moest hem erg veel ondersteunen en er moest gezocht worden naar een verzorgingshuis. Nu was het dus wel een geluk bij een ongeluk dat ik thuis rondliep. Zo kon ik allerlei huishoudelijke zaken doen en zorgen dat er 's avonds toch nog fatsoenlijk gegeten kon worden. Op 6 februari kon Ton terecht in een verzorgingshuis in Vreeswijk en dat gaf ons een beetje rust zodat we op de 13e voor elf dagen konden vertrekken naar Fuerteventura. Het weer was dit jaar erg wisselvalig en er moest elke dag naar huis gebeld worden maar al met al hebben we toch een fijne tijd gehad.
Nadat we terugkwamen ging alles al snel weer zijn gangetje. Ik verveelde me helemaal niet, buiten de klusjes in en om het huis ging ik regelmatig naar concerten, had afspraken met m'n maatjes en deed ik het één ander als voorzitter van de OSM '75 sponsorcommissie en HCC Commodore ig. Nadat Ton in de Wartburg was opgenomen en gevallen was ging het heel snel bergafwaarts en stierf hij op 22 april. Vier dagen later een nieuwe grote klap, mijn zwager Hans overleed aan alvleesklier kanker. Op 28 april werd Ton gecremeerd en op zaterdag 3 mei mijn zwager Hans begraven.
Eerste sollicitaties
Op woensdag 7 mei had ik bij Brunell mijn tweede sollicitatie binnen een week. Eerder had ik een gesprek bij PGO Support, een oude baas van mij. Helaas leverden deze beide niet direct een baan op. Bij Brunell had ik een gesprek in een glazen hok met twee man. Ze zochten ze een nogal zware jongen en eigenlijk bleek in het gesprek wel dat we daar allebei niet zoveel zin in hadden. Wel werd ik in de portefeuille "gestopt" omdat ze me wel een goede vent vonden...... Het was intussen al vanaf 7 maart was het zo'n beetje zomer. Dit zou maanden zo blijven dus mijn zwembad in de tuin werd zeer goed gebruikt.
Op 27 mei was Robin met zijn klas vertrokken voor vijf dagen naar Florence. Robin had met een paar andere jongens perspassen gemaakt en een verzoek ingediend om spelers van het Italiaanse elftal (voor de WK) te mogen interviewen. Op woensdag 28 mei is hij dus (samen met een leraar) en drie klasgenoten bij de besloten traning geweest. Op hemelvaartsdag zijn Renate en ik nog een paar wedstrijdjes gaan kijken bij het toernooi van Rivierwijkers. Rick speelde daar met zijn team de Zaterdag 6. Op 31 mei ben ik samen met Argo, Saskia en Nikki naar Fortarock geweest. Was een heel leuk festival, in ieder geval beter als vorig jaar omdat het wat minder druk was.
Nou kwam mijn zus Liz op 2 juni ook nog naar Nederland. Ze zou tot 12 juni blijven om onder andere op 8 juni een celebration voor Hans te houden bij Geesberge. We hebben ook veel leuke dingen gedaan toen ze er was. Het was mooi weer dus veel in de tuin en het zwembad, BBQ en naar de Griek, naar het tuincentrum en een dagje Wijk aan Zee. Op 6 juni vertrok Robin alweer naar het buitenland. Deze keer met de B1 voor vier dagen naar Lille (Frankrijk) om mee te doen aan een toernooi. Op 8 juni hadden we een hele mooie celebration voor mijn overleden zwager Hans, er waren ruim 50 mensen.
Op woensdag 4 juni werd ik door uitzendbureau Unique uit Utrecht gebeld toen ik met Renate en Liz in de tuin zaten. Ze hadden mijn cv van de Nationale Vacaturebank gehaald en vroegen of ik een motivatie wilde schrijven voor een baan voor 24 uur per week als werkplek/gebouw beheerder bij de SVB in Utrecht. Nou dat zag ik wel zitten dus gelijk maar even een mooie motivatie gemaakt. Twee dagen later kreeg ik al te horen dat ik dinsdag 10 juni een sollicitatie gesprek had bij het SVB in Utrecht. Ik zat netjes te wachten in de hal toen ik werd opgehaald door een bekende. De baas van de afdeling was namelijk Marc Verroen, oud speler van Fc Utrecht, AZ en Fc Breukelen. Ik had dit van tevoren al gezien en dacht dat kan wel handig zijn in het gesprek. Hij grappig was alleen dat hij me voor was. Hij zei, ik ken jou! Het gesprek ging prima, teamleider Ton Hali zat er ook bij. Toen ik naar het gesprek weer met een goed gevoel naar buiten wilde lopen bedacht ik me. Ik ging nog even naar het toilet en trof daar mijn beide gesprekspartners aan. Ton riep "rook jij?". Ik zei "nee". Waarop hij antwoordde, "jammer want we gaan vaak met z'n allen naar buiten om te roken". Nou ja, je weet natuurlijk nooit 100% zeker of je wordt aangenomen maar nu had ik toch het gevoel dat er niet veel mis kon gaan. Ik kreeg dan ook de volgende dag (woensdag 11 juni) al te horen dat de baan voor mij was en of ik aanstaande maandag wilde beginnen.
Weer begonnen (16-06-2014)
Donderdag 12 juni vertrok Liz helaas weer naar Canada. Ik heb haar samen met Renate en Rick weggebracht naar Schiphol. Daarna moest ik naar uitzendburo Unique om alles in orde te maken. Er moest een hele stapel papierwerk worden getekend. Ik kreeg een contract voor drie dagen in de week (ma, woe en don) en de bedoeling is dat het voor twee jaar is. Het was wel effe op mijn tanden bijten, ik moest namelijk gelijk mijn eerste week vijf dagen werken omdat ik de week erop naar België/Graspop zou gaan. Ik had namelijk geen vakantiedagen en zo kon het netjes worden opgevangen. Het voordeel was wel dat ik zo meteen goed in kon werken.
Intussen had ik besloten om maar met de bus te gaan. Als ik vlak bij huis op bus 37 stap (7:34) zit ik precies om 8:00 uur op mijn werkplek bij de SVB (midden in de stad Utrecht). Blijft altijd raar als je dan zo'n eerste dag ergens naar binnengaat. Ik kwam terecht in een groep van vijf man en ik moet zeggen, allemaal toffe collega's. Er is net een reorganisatie geweest waarin de functie van IT beheer en de TD zijn samengevoegd. Voor sommigen is dat wel wat lastig, maar iedereen doet heel erg zijn best. Maar je ziet wel dat de oud TD'er altijd wat sneller de TD zaken oppakt en de IT 'er wat sneller de IT gerelateerde zaken. Zo kon het gebeuren dat ik in de eerste week eerst een gebruiker met een programma probleem moest helpen en even later met een geel hesje mensen buiten stond om te leiden toen er een ruit vervangen moest worden.
Inmiddels zit ik er al weer twee maanden en voel ik me prima thuis. Ik krijg de indruk dat ze ook wel tevreden zijn over mijn persoontje en dat zou erg fijn zijn. Dan zit ik waarschijnlijk goed voor een jaar of twee. Daarna zien we wel weer, helaas hoort dat een beetje bij het huidige tijdsbeeld. Wel raar maar het is ook heel leerzaam. Elke keer weer moet je opnieuw allerlei dingen leren maar je leert ook weer heel veel nieuwe mensen kennen en dat is ook leuk. Grappig is dat ik ook een aantal (oude) bekenden tegenkwam. Enkele dames bij mij uit het dorp en ook nog een oud collega waarmee ik op het hoofdkantoor van Albert Heijn in Zaandam heb gewerkt. De wereld is klein…………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten