Werk!

Regelmatig solliciteren maar geen reactie. Zo was het in het afgelopen halve jaar. Natuurlijk was het de eerste tijd niet zo vervelend, het was fijn om bij te komen van alle stress die was opgebouwd in de laatste jaren bij AH, EDS en HP. Maar na verloop van tijd begon het toch te kriebelen. Alle papieren waren inmiddels opgeruimd, de foto’s ingeplakt, het huis geschilderd en het kunststof gepoetst, de schuur en de kasten uitgeruimd, de voor- en achtertuin winterklaar, de auto’s weer schoon en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu wilde ik toch graag weer eens wat buiten de deur gaan doen.



Het gekke was dat er in die laatste maanden van het afgelopen jaar (2009) plotseling ook weer uitnodigingen kwamen van potentiële werkgevers. Zo mocht ik op gesprek komen bij het UMC, hier zochten ze een Multimedia medewerker. Het leek me een hele dynamische omgeving en had er best zin in. Dat dynamische klopte ook wel, ik moest een tijdje in de hal van het ziekenhuis wachten en wat daar allemaal voorbij komt…… Het sollicitatiegesprek verliep best goed, het waren hele aardige mensen en het klikte lekker. Toch kreeg ik geen vervolguitnodiging, ze vonden me een uitstekende kandidaat maar mijn profiel paste niet geheel in de functie.

In deze periode kwamen nog een paar dingen voorbij, maar daar had ik geen goed gevoel over. Ik wilde tenslotte niet weer in een grote en onpersoonlijke organisatie terechtkomen. Totdat personeelszaken van het LOC vroeg of ik nog beschikbaar was. Ik had in juni op deze functie gesolliciteerd, ICT beheerder voor 32 uur, maar door organisatorische omstandigheden was de job “in de wacht” gezet. Nu was het aantal uren wel verminderd naar 24 maar ik had nog steeds oren naar deze baan. Het eerste gesprek ging erg leuk, dit was met het hoofd van het servicebureau, de huidige applicatie beheerder en de regio manager. Nu lijkt dat heel wat maar met betrekking tot deze organisatie is iedereen erg “gewoon” zullen we maar zeggen. Dit was op een donderdagochtend vlak voor de kerstvakantie, aan het einde van de dag zou ik horen of ik voor een tweede gesprek uitgenodigd zou worden. Om half vijf kwam het verlossende telefoontje, ik mocht nog een keertje langskomen. Alleen zou dit pas in het nieuwe jaar plaatsvinden, het LOC was tussen kerst en nieuwjaar twee weken gesloten……

Het tweede gesprek was ik wel wat zenuwachtiger. Nu stond er natuurlijk wat meer op het spel, ik had namelijk wel een positief gevoel overgehouden betreffende deze baan en dan wil je extra graag. Nu zat ik aan tafel met de directrice, een dame van personeelszaken en de applicatie beheerder. Na het eerste nerveuze kwartiertje ging het gesprek soepel en we klikten allemaal goed. Ook nu zou ik aan het einde van de dag horen wat ze van me vonden en gelukkig was het weer een positief signaal.

Inmiddels heb ik de eerste week er bijna op zitten. Toen ik op mijn eerste werkdag binnenkwam stond er een bloemetje op m’n bureau! Dit soort dingen doet je erg goed en is ook precies wat ik bedoel met een menselijke omgeving. Het is net een warm bad waar je in komt en alhoewel het best even zal duren voordat ik alle informatie geabsorbeerd zal hebben en dus (goed) ingewerkt zal zijn, denk ik dat ik hier erg op mijn plaats ben.

Leuk is verder dat er veel rek zit in hetgeen je kan (lees: mag) gaan doen. Allereerst is het nieuw te installeren pakket één van de grootste speerpunten. Het afstemmen met de gebruikers en het maken van handleidingen is daar onderdeel van. Verder het hulp verlenen bij problemen in Excell, Word, Outlook en dergelijke. Maar ook de printers, internet verbindingen, de website, intranet en alles wat er zoal voorbij gaat komen. Erg leuk en afwisselend dus. Natuurlijk zal ik iedereen hierover in de naaste toekomst op de hoogte blijven houden.