Ik probeer zo vaak mogelijk de fiets te pakken naar mijn werk, ik heb zelfs een paar maanden geleden een regenpak gekocht. Door goed van tevoren te kijken op de buienradar (en gewoon naar de wolkenlucht) voordat ik op m’n tweewieler stap was het me tot nu toe gelukt om elke keer nog droog over te komen. Maar het moest er een keer van komen, gisteren heb ik ‘m voor het eerst op de terugweg naar huis aan moeten doen. Natuurlijk heb ik wel een modieus pak gekocht, ik zie het niet zitten om als een grote gele vlag langs het kanaal te moeten flitsen. Het ging eigenlijk perfect, het pak zit prima en ik kwam kurkdroog (op m’n schoenen na dan) thuis.
Het zal nog even afwachten worden of ik het ook in de wintermaanden ga volhouden. Misschien als straks de eerste blaadjes van de bomen vallen en het echt koud gaat worden spring ik weer in mijn warme bolide met een lekker stevig metal muziekje op. Het maakt qua tijd niet eens zoveel uit of je op de fiets of met de auto gaat. Alleen als ik vroeg begin (om 7:30 op kantoor) ben ik met de auto lekker snel. Indien de kids moeten trainen of andere verplichtingen hebben begin ik meestal een uurtje eerder, dan kan ik ’s middags nog voor een hapje eten zorgen voordat ze de deur uitgaan.
Een nieuwtje is dat ik sinds drie weken meer uren ben gaan werken voor mijn werkgever. Ik had het erg druk en er moeten nog veel zaken worden aangepakt. Tot het eind van dit jaar zijn mijn uren opgehoogd van 24 naar 32. Zo werk ik inmiddels van maandag tot en met donderdag vier hele dagen. Zelfs nu moet ik nog behoorlijk goed plannen en doorwerken om alle klussen netjes en op tijd af te krijgen. Het was wel even omschakelen, ik was erg verwend door die heerlijk korte weekjes. Maar het is wel heerlijk om goed gevulde dagen te hebben met veel fijne én tevreden collega’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten