Labels op de Blog

Heb alle berichten op deze blog geopend, bekeken en een label gegeven. Op dit moment zijn de labels afscheid, Albert Heijn, EDS, HP, nieuwe baan, overig, stamrecht en werk. Sommige verhaaltjes hebben een paar verschillende labels.

Als je nu iets over het onderwerp stamrecht wilt weten (kan handig zijn...) klik je op dit label aan de linkerzijde van het scherm en krijg je alle verhaaltjes te zien over dit onderwerp. Ook heb ik de blog in een nieuw fris jasje gestoken.

Aandeel HP na vertrek Hurd extra aantrekkelijk

Elk nadeel heeft zijn voordeel. Het vertrek van HP-topman Mark Hurd biedt een mooie gelegenheid om aandelen HP te kopen.

Een duur slippertje van HP-topman Mark Hurd. Zijn plotselinge vertrek bij het technologiebedrijf vorige week vrijdag liet de koers van het aandeel HP met acht procent instorten. “Hoewel HP met Hurd een capabele manager verliest blijft het één van de sterkste technologiebedrijven”, reageert Morningstar-analist Micheal Holt. “Het aandeel HP wordt momenteel verhandeld op 25 procent onder ons koersdoel en de EV/Ebitda-verhouding is slechts 6 (waarde van de onderneming gedeeld door de operationele winst). De paniekreactie van beleggers vrijdag en maandag op de beurs biedt een uitstekende koopmogelijkheid voor beleggers met een langetermijnperspectief.”

Jodie Fisher
Vrijdag bleek dat de positie van Hurd (53) onhoudbaar was geworden bij HP. Volgens de raad van commissarissen van HP heeft Hurd declaraties vervalst om zijn afspraakjes met B-filmactrice Jodie Fisher (foto) te verhullen. Fisher (50) speelde in de jaren negentig in softpornofilms als Body of Influence 2 en Intimate Obsession. Ze is sinds 2007 extern marketingconsultant voor HP.

Hurd nam Fisher meerdere keren mee uit eten en declareerde de rekening, terwijl het volgens de raad van commissarissen ging om privé-dineetjes. Ook werd Fisher ten minste eenmaal betaald voor een bijeenkomst die niet doorging. De fraude kwam aan het licht nadat Fisher de ceo van HP in juni van dit jaar had beschuldigd van seksuele intimidatie. Daarna startte de raad van commissarissen een intern onderzoek om de zaak uit te zoeken. De gevallen topman hielt de eer aan zichzelf en stapte op. Naar verluidt krijgt Hurd voor zijn vrijwillige vertrek nog 20 tot 30 miljoen euro mee. Vorig jaar verdiende hij een slordige 23 miljoen euro en stond daarmee in de top 10 van best verdienende CEO’s ter wereld.

Hurd was de drijvende kracht achter het huidige succesvolle businessmodel van HP. Toen hij aan het stuur kwam was HP de draad kwaad geraakt na de overname van Compaq, Hurd bracht opnieuw focus aan en vormde HP om van producent van pc’s tot een hoogwaardige technologie-onderneming met hardware voor particuliere en zakelijke klanten en IT-dienstverlening. Hij deed enkele strategische overnames. Met EDS kreeg HP een service-model à la IBM, met 3Com knaagde het aan de marktdominatie van Cisco en met Palm werd het minder afhankelijk van Microsoft.

Goedkoop
Holt blijft optimistisch over HP. “Het leiderschap van Hurd zal worden gemist, maar zijn werk in de afgelopen vijf jaar heeft HP een strategische richting opgestuurd waarmee het zijn vertrek overleeft. Het grootste risico voor HP is, dat de onderneming focus verliest in de periode dat het op zoek gaat naar een nieuwe CEO. Ik hoop dat de nieuwe topman verder gaat op de door Hurd ingeslagen weg: meedogenloos kosten reduceren en focus op operationele efficiëntie.”

Ook door zijn sterke omzetbasis zal HP deze turbulente tijd goed doorkomen, meent Holt. “Meerjarige contracten, een groot aantal verkochte printers die de zeer winstgevende inktcartridges nodig hebben en sterke klantrelaties helpen HP om het momentum vast te houden gedurende de korte crisis waarin het nu verkeert. De pc-markt is erg cyclisch, maar gelukkig haalt HP 90 procent van zijn omzet met andere divisies dan de pc-divisie.”

Holt vindt ook dat HP een goede uitgangspositie heeft voor de komende strijd met data centers. Hardwaregiganten komen steeds meer op elkaars werkterrein in hun streven om alles-in-één systemen te ontwikkelen (server, opslag en netwerk). Holt: “Investeringen in opslagtechnologie, zijn Procurve network en de overname van 3Com brengen HP op een terrein met grotere marges.” Omdat HP zakelijk sterk staat vindt Holt de onderwaardering van het concern onterecht. De onderneming blijft volgens hem nog steeds een aantrekkelijke large cap om in te beleggen. Door de huidige koersval is het aandeel extra goedkoop.

Artikel overgenomen uit Morningstar

Een heel jaar verder…

Een jaar geleden had ik na 28 ½ dienstjaren afscheid genomen van mijn collega’s en viel ik in het grote zwarte gat…… Nou ja, dat viel eigenlijk wel mee maar óók ik wist niet waar het heen zou gaan. Ik had nog helemaal niets anders, het was een grote gok. Deed ik er goed aan of zou het de misser van de eeuw worden? Natuurlijk was het niet zomaar ontstaan. Ik merkte aan mijn lijf dat het allemaal niet veel langer had moeten duren. Gelukkig kon ik na het afscheid een aantal maanden tot rust komen en merkte dat het een helende werking had op mijn geest en lichaam. Jammer vond ik het wel van de mensen waar ik jaren mee gewerkt had, vrienden is misschien een te groot woord maar de band was met diverse mensen wel erg sterk.

Ik kan er nu op terug kijken en zeggen, het is goed geweest. Sterker nog, beter had het eigenlijk niet uit kunnen pakken. De rustperiode en daarna de nieuwe job. Precies de baan die ik zocht én in een zeer prettige werkomgeving. Een hele zelfstandige functie, waarin ik initiatieven kan nemen. Intranet, telefonie, de hardware, sofwareproblemen, het implementeren van twee nieuwe pakketten en nog meer van dit soort zaken komen op m’n bordje. Heerlijk om zo bezig te kunnen zijn en de waardering is ook heel groot. Eigenlijk kom je er dan pas achter wat je al die jaren gemist hebt.

Bijkomend voordeel is dat ik aardig wat vrije tijd overhoud, regelmatig zitten we gezellig met een bakkie koffie in de tuin. Kan gaan zwemmen met de kids en zijn we laatst op zomaar een vrijdag met z’n drietjes naar het Graspop festival geweest. Wat ook een verademing voor mij persoonlijk is, ik ben de standby diensten kwijt. Dit gaf veel stress en was de laatste jaren een bron van ergernis. Vooral doordat veel werkzaamheden naar verre landen waren uitbesteed maakte dat de standby diensten erg vervelend waren geworden. In plaats van met een groepje collega’s een probleem oplossen was je bezig om uit te leggen waar de storing over ging en vervolgens werden de verkeerde servers of applicaties gestopt…… 

Ik begreep uit de laatste contacten met m’n oude werkgever dat de ondergrens inmiddels wel bereikt is en dat men nu in de gaten krijgt dat het anders moet. Hopelijk zal de druk op de overgebleven collega’s weer wat gaan afnemen en kan men de komende jaren met plezier naar het werk blijven gaan. Ik ben zelf in ieder geval heel blij dat ik de stap heb durven nemen. Verdien dan wel minder maar het plezier is in ieder geval weer helemaal terug!

Op de fiets

Zo, hadden we dan eindelijk een nieuwe fiets gekocht. Nu nog de stap maken om op dat zadel te gaan zitten en voor het eerst sinds de jaren tachtig weer eens op de fiets naar het werk te gaan. Toendertijd werkte ik bij Albert Heijn Grootverbruik en dat was een kilometer of zes van huis. De eerste jaren had ik nog geeneens een autorijbewijs dus was mijn ijzeren ros de enige mogelijkheid om naar mijn broodheer te gaan. Door weer en wind, met zon en sneeuw, ik heb dit jaren volgehouden totdat ik binnen het Ahold concern verhuisde naar de Centrale Slagerijen in Zaandam. Zo werd ik ook een slaaf van de snelweg en heb ik uiteindelijk ruim 22 jaar met de auto heen en weer gereden. Hoeveel kilometers zullen dat bij elkaar zijn? Honderd per dag maal......?

Nadat mijn mooie glimmende aanwinst een week in de schuur had gestaan heb ik het er eens op gewaagd. Het was op een dinsdag, op deze dag van de week werk ik altijd maar vier uurtjes en het weer was prima. Ik werd door de hele familie uitgezwaaid en ik begon aan de lange tocht naar het LOC. Mijn conditie is best redelijk, elke week sport ik nog anderhalf uur op een veldje met een aantal andere voetballers. Verder rook ik niet, maar ben natuurlijk wel ietsjes te zwaar. Eigenlijk ging het best goed, het zonnetje scheen lekker en ik had het gevoel dat er geen wind stond (daar kwam ik ’s middags wel achter!). De bijna tien kilometer werden in 35 minuten weggetrapt en eigenlijk was het best prettig. Jammer is wel dat als je er bijna bent er nog een flink hoge brug genomen moet worden over het Amsterdams Rijnkanaal.

De fiets netjes opgeborgen in de kelder van het kantoor en natuurlijk in geuren en kleuren verteld aan mijn collega’s dat ook ik gebruik ging maken van het fietsplan. Na een ochtendje flink doorwerken was het tijd om de terugreis te aanvaarden. Eerst die vermadelijde brug weer over, gelukkig zitten er op mijn nieuwe fiets wel acht versnellingen. Aan de andere kant weer naar beneden en langs het kanaal op weg naar huis. Wat ging het moeilijk zeg. Blijkbaar stond er toch meer wind dan in de ochtend of had ik dit ’s morgens niet zo in de gaten gehad? Na verloop van tijd kwam ik aan bij het eerste gedeelte van Lage Weide, daar lijkt geen eind aan te komen. Elke keer denk je dat je al aardig op weg bent maar valt het toch weer tegen. Gelukkig is het grootste gedeelte van de fietspaden erg netjes aangelegd, er zijn maar enkele vervelende stukken. Ondertussen werd ik ingehaald door een behoorlijk op leeftijd zijnde grijze dame, zelfs aanklampen lukte me niet. 

Het leuke (of eigenlijk misschien wel niet zo leuke) van deze nieuwe fiets is dat er een snelheidsmeter en kilometerteller opzit. ’s Ochtends kwam ik bijna niet onder de twintig kilometer per uur, ’s middags was ik blij als ik boven de twaalf bleef. De tien kilometer tegen de wind in duurde drie kwartier, ik kwam thuis met zwieberende rubberen benen en met een bezweet bovenlijf.

Eén keer was ik net de wijk uit op de fiets toen ik dacht, dit wordt vandaag helemaal niets! Ik ga met de auto verdomme! Ik ben toen terug naar huis gefietst en ben in de auto gestapt. Inmiddels ben ik al wat vaker op de tweewieler naar mijn werk gereden. Net als alle andere dingen is het gewoon een stukje gewenning. Al blijf ik voorlopig nog wel met de auto gaan als de weersvooruitzichten veel wind en/of regen voorspellen......

HP werft 6000 man ondanks ontslagronde

Ict-bedrijf HP zoekt zesduizend nieuwe medewerkers terwijl tegelijkertijd negenduizend arbeidsplaatsen verdwijnen. De onderneming werft vooral medewerkers voor verkoop en delivery, de dienstverlening rond de aanschaf, integratie en onderhoud van hardware en software. Dat vertelt woordvoerder Herbert Wormgoor. De ontslagen vallen vooral onder oud-EDS-personeel.

Eerder maakte HP bekend dat wereldwijd negenduizend banen verloren gaan door een reorganisatie binnen de divisie Enterprise Services, het vroegere EDS. Het bedrijf wil de ict-infrastructuur van de datacenters die HP exploiteert voor zijn klanten, te convergeren en via een enkele softwaremodule beheerbaar te maken. De automatisering en productiviteitsstijging hebben tot gevolg dat ongeveer negenduizend medewerkers binnen een paar jaar hun baan verliezen.Het is niet bekend wat de gevolgen van de maatregel zijn voor de organisatie in Nederland. De woordvoerder meldt dat het bedrijf nog geen definitieve keuzes heeft gemaakt over waar hoeveel banen verdwijnen.

Bron : Computable

Sterk kwartaal voor HP

Computerbouwer HP zag zijn inkomsten afgelopen kwartaal met dertien procent groeien tegenover vorig jaar. Analisten hadden de kwartaalinkomsten minder hoog ingeschat, namelijk tussen de 29,51 miljard en 30,22 miljard dollar. Uiteindelijk blijkt de computergigant afgelopen kwartaal 30,8 miljard dollar binnengehaald te hebben. Dat is goed voor een nettowinst van 2,2 miljard.

Serververkoop boomt
In een verklaring is algemeen directeur Mark Hurd vooral opgetogen over de serververkoop. Die is met maar liefst 51 procent gestegen. Een teken dat bedrijven weer durven te investeren, denkt Hurd. Maar ook op de pc- en notebookmarkt worden stijgingen opgetekend.

De hogere inkomsten komen deels door gunstige wisselkoersen, maar HP doet het in elk werelddeel goed. In Amerika liggen de inkomsten negen procent hoger, in Europa zeven en tien in Azië. De resultaten van de service-afdeling zijn enigzins teleurstellend met een groei van twee procent tot 8,7 miljard dollar. De inkomsten uit outsourcing liggen zes procent hoger, maar de tak applicatiediensten gaat twee procent omlaag.

Waar blijft de tijd?

Vorige week kwam Abraham op bezoek. Nu is dat niet hetgeen waar ik het meest naar uitgezien heb maar je doet er niet veel aan. Behalve doodgaan voor die tijd maar daar had ik nog geen zin an… Nu kun je het geruisloos voorbij laten gaan of je maakt er een feest van. Ik had voor het laatste gekozen en dan wil ik er ook graag wat van maken.  

In eerste instantie wilden we het thuis vieren maar nadat ik een DJ had gecharterd en eens aan onze (nog steeds) goede verstandhouding met de mensen in de straat dacht besloten we het feest maar te verplaatsen naar Partycentrum de Eendenkooi. Dit is een oud wijkcentrum op 400 meter afstand van ons huis dat in de jaren zeventig sfeer is blijven hangen, alleen de beroemde zitkuil uit die periode was inmiddels gedempt.

Toen de eigenaar van BMZ entertainment (van de DJ) bij me langs kwam, dit was een oude bekende van ons, bood hij aan om laat op de avond nog langs te komen om te zingen. Hij was de laatste tijd flink aan de weg aan het timmeren als artiest en dat vonden wij natuurlijk wel een goed idee. Op de zaterdagmiddag van het feest zou hij samen met z’n maatje de apparatuur gaan neerzetten en voor de verlichting zorgen.

Ik was al erg vroeg begonnen met het verzenden van mailtjes naar mensen die ik graag op m’n feestje wilde hebben. Mijn oude voetbalmaatjes, de buren en de buren van de buren en daar de buren weer van, vrienden en kennissen, van de computerclub en oud-collega’s. Later heb ik een uitnodiging gemaakt en deze nogmaals rondgestuurd naar iedereen. Uiteindelijk zouden er zo’n 60 mensen op het feest aanwezig zijn.

Ook Renate en de jongens hadden flink hun best gedaan om de boel op te leuken. Alles in de zaal was versierd met speciale dingen waar die fantastische leeftijd op vermeld stond. Je kon het gewoonweg onmogelijk vergeten dat het inmiddels al een halve eeuw geleden was dat je als klein krijsend bolletje op de wereld kwam. Voor de deur stond een grote opblaas Abraham, hier moest eerst even bij geposeerd worden voordat we naar binnen gingen. Alles zag er perfect uit (ondanks het mopperen van de eigenaren Peter en Ben) en dit was een uitstekende keus geweest!

Al snel kwamen de eerste gasten, Sandra en Sijmen van de Atari club. Iedereen moest bij binnenkomst poseren in een door Renate gemaakte en geschilderde lijst van peurschuim. Ook moest er een korte boodschap gezet worden op een bord, hier hebben we later de foto’s van de ingelijste mensen bij geplakt. Het duurde even voordat het lekker vol liep maar het was al snel lekker knus. De zaal is meer een soort van gedateerde kroeg met een gezellige bar en een donkerbruine ruimte waar gedanst kan worden. Ik kreeg natuurlijk een hoop ludieke kado’s, een gebittenbakje, diverse leesbrilletjes, urinevangers, een grote witte onderbroek, kukident en nog meer van die heerlijke ongein.

De DJ draaide de hele avond jaren zeventig en tachtig muziek, speciaal voor mij tussendoor een paar rocknummers en als afsluiter om één uur School’s Out van Alice Cooper. Tussen de warme snacks (en later op de avond een sateetje) door werd er gezellig gekletst. Veel mensen hadden elkaar een tijd niet gezien, dus was het meteen een reünie (dit had ik bewust een beetje in de avond ingebouwd). Hierdoor duurde het wel even voordat er gedanst werd, vooral toen Jurjen kwam zingen ging het goed los. Toch wel een erg geslaagde zet, het is een jonge gast maar hij wist de boel goed op te jutten.

Om twaalf uur werd ik bedolven onder de confetti en geknuffeld omdat ik het gehaald had. Het bleef nog een uurtje heel gezellig, alleen aan bier gingen er al meer dan 300 Amsterdammertjes doorheen. Niet iedereen ging alleen op zijn voeten naar huis. We hebben nog heel even nagezeten (mogen we nog een drankje? Nee!) en wat opgeruimd en zijn toen met onze logé’s Astrid en Perry uit Enschede naar huis gewaggeld. De volgende dag alle mooie kado’s opgehaald (iedereen nog bedankt hiervoor). Bij binnenkomst riep mede eigenaar Ben: “Biertje?”. Ik heb er nog maar eentje genomen op een super geslaagd feest.